Pelgrim betekent iemand die over de akkers loopt. Een landloper, daar komt het eigenlijk vandaan. Maar wat wordt hier precies mee bedoeld. Het betekent eigenlijk iemand die onderweg is naar een religieus doel. Vroeger moest men altijd dwars door de velden gaan, maar nu hoeft dat niet meer. De echt pelgrims zijn mensen die lopend of op de fiets naar hun doel gaan. Pelgrimeren hoort bij het christelijk geloof, maar het hoort trouwens ook bij andere religies. Denk bijvoorbeeld aan de Joden die trekken één keer per jaar naar Jeruzalem en bijvoorbeeld de Moslims die één maal in hun leven naar hun heilige stad Mekka moeten gaan.

Pelgrims hadden vijf redenen waarom ze gingen pelgrimeren. De eerste was dat een lange wandeling op zich een bijzondere ervaring is. Ten tweede is dat de ontmoeting met de verschillende culturen en met de geschiedenis wat de pelgrimstocht interessanter maakte. Ten derde zeiden pelgrims dat ze meer mens worden en ten vierde wil je als pelgrim het spirituele ervaren. En tot slot ontdekken pelgrims soms ook iets waarvan ze bijna vergeten waren dat ze het hadden. Dat betekent je eigen leven en jezelf als persoon zien!

Bij een pelgrimstocht hoort ook een doel en bij voorkeur is dat iets heiligs. Iets waar je naar uitziet en in geloofd, dat is het idee om bepaalde plaatsen te willen bezoeken. Het lijkt allemaal verbonden met godsdienst: Christenen, Hindoes, Moslims en Boeddhisten willen allemaal graag hun heilige plek bezoeken.

Middeleeuwers gingen op pelgrimstocht, omdat ze dichter bij God wilden komen of omdat ze zich aangetrokken voelden tot een bepaalde heilige.